Elə bilirsiniz hamını belə sevirlər ?
Ölümündən sonra elin Məhəbbət Kazımov sevgisinə təəccüblənənlər oldu. Onun yoxluğuna sarsılanların içində görünməz olsalar da, bəziləri "O nə oxuyurdu ki?” deyə ağız büzdülər.
Xalq sevəndə qəlbinin dərinliklərinə qədər sevir. Məhəbbəti belə sevirdilər. Elə bilirsiniz hamını belə sevirlər?
Zövq və sevgi məsələsində kiminsə seçiminə toxunmaq fikrindən uzağam. Mən demirəm səhnəmiz Məhəbbətin timsalında çox gözəl bir sənətkarı itirdi, demirəm əvəzolunmaz müğənnimiz dünyadan getdi. Bəyənənlər də, bəyənməyənlər də bir yana dursun.
Mən deyirəm səhnəmiz də Laçının bir parçasını itirdi. Daha kimsə o yanğıda "Laçınım” deməyəcək. Dəfnində el həm Məhəbbəti ağlayırdı, həm də "Laçın” deyirdi. El həmin gün Laçını bir daha itirdi. Məhəbbət el itkisini anlayanlar üçün oxuyurdu.
Son illərdə dünyasını dəyişən hər sənət adamının dəfni bu cür təsirli olmamışdı. Bunu ki, inkar etməyəcəksiniz.
Qarabağlılarla yas məclislərində görüşmək daha dözülməz olur. İyirmi ildən çoxdur bütün itkilər, ağırlıqlar bu məclislərdə dilə gəlir. Eynən Məhəbbət Kazımovun dəfnindəki kimi.
Yurd-yuvası işğal altında olanlar yas yerinə təkcə ölünü ağlamağa getmirlər. Laçınlı öləndə "Laçın öldü” deyirlər, cəbrayıllını "Cəbrayıl getdi”, şuşalını "Şuşa susdu” deyib yola salırlar. Camaat itirdiyi torpağını bax belə ağlayır – itirdiyi adamlarını ağlaya-ağlaya. Çünki bu insanlar bizdən qopduqca bizlər də Qarabağdan addım-addım, tikə-tikə qopuruq. Qınamayın bizi! Məhəbbəti sevənləri də, onu ağlayanları da qınamayın!
Məhəbbət Kazımov da bir ömrün son mənzilinə "Ana torpaq, sən ötür məni dedi”.
Ölümünə baxıb oxuyurdu, son mənzilə gedişinə tamaşa eləyirdi, özünə əlvida deyirdi Məhəbbət. Özünə uğurlar arzulayırdı. Laçına gedən yolun uğurlu olsun, Qarabağın Məhəbbəti! Biz səni anlayırıq!
Siyavuş Əmirli
